Sanktuarium Matki Bożej Niepokalanej w Resku

SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ NIEPOKALANEJ W RESKU.

Kościół zbudowany na przełomie XIV/XV w. w stylu gotyckim, poświęcono Matce Bożej. Kilkakrotnie przebudowywany ze względu na pożary. W 1881 r. otrzymał wysoką, 67 metrową wieżę. W okresie reformacji, na kilkaset lat, kościół został zamieniony na zbór protestancki. Katolickie życie religijne zostało przeniesione do odległego o 6 km Święciechowa, gdzie pracowały katolickie siostry Boromeuszki prowadzące szkołę, szpital, oraz naukę religii. Życie religijne wspólnoty katolickiej w oparciu o Fundację św. Alojzego prowadzoną przez siostry wyróżniało się kultem Matki Bożej Niepokalanie Poczętej w Jej wizerunku namalowanym na płótnie o wymiarach 145 x 85 cm, najprawdopodobniej przy końcu XVIII w. przez nieznanego twórcę. Podczas działań wojennych kościół i klasztor w Święciechowie uległy zniszczeniu. Po wojnie życie religijne powróciło do Reska, gdzie przeniesiono ołtarz główny i boczne oraz obraz Matki Bożej. Kult Matki Bożej Reskiej rozprzestrzeniał się coraz bardziej. W święto Zwiastowania Najświętszej Pannie Maryi, 25 marca 1993 r. ks. abp Marian Przykucki usankcjonował istniejący kult wydając dekret ustanawiający Sanktuarium Maryjne.

Zabytki

ZABYTKI

W Resku pomimo znaczących zniszczeń wojennych zachowało się kilka zabytków. Należą do nich:

1. Kościół gotycki pochodzący z XIV-XV wieku, obecnie Sanktuarium Matki Boskiej Reskiej,
2. Ratusz – pochodzi z roku 1841 wybudowany jest w stylu klasycystycznym. Cechuje go skromna sylwetka i niewielka wieżyczka z zegarem i kurantem,
3. Obelisk Karola Sprengla,
4. Zabytkowa elektrownia wodna na rzece Redze,
5. Budynek sądu Powiatowego pochodzący z 1900 roku, mieszczący obecnie pocztę,
6. Gmach szkoły,
7. Pomnik Żołnierzy Polskich,
8. Zabytkowy Park Miejski,
9. Ruiny zamku z (XIV-XV wieku).

ZDJĘCIA:

1.

2.3.6.8.9.

Historia

HISTORIA

Już w XI wieku na wzgórzu nad Regą stanął gród książąt pomorskich, a wkrótce potem rozwinęła się wokół niego osada handlowo-rzemieślnicza. Pierwszy raz wspomniano o nim w 1255 roku. Własnością połowy grodu od XIII wieku staje się ród Borków. Druga połowa grodu pozostaje we władaniu rodu Vidant. W latach 1260-1270 Jakub Bork, syn kasztelana kołobrzeskiego stawia zamek nad Regą. W 1277 roku następuje lokacja Reska na prawie lubeckim. Około roku 14001441 roku książę pomorski Eryk I przekazuje resztę miasta rodowi Borków. Na długie lata, aż do roku 1808 Resko staje się prywatnym miastem rodziny Borków. Podstawą rozwoju miasta było rolnictwo i częściowo rzemiosło (kowalstwo, młynarstwo i krawiectwo). W 1630 roku wojska cesarskie palą i niszczą miasto, a od 1648 Resko na mocy pokoju westfalskiego przeszło pod władanie Branndenburgii. Kres miastu przyniósł rok 1714 kiedy to w ogromnym pożarze spaleniu ulega większość miasta. Ocalało jedynie 11 domów i kościół. Kolejne działania wojenne w latach 1756-1763 również niszczą Resko, a miasto przez kilkanaście następnych lat okupują rosyjscy żołnierze. W 1834 roku władze miejskie podejmują decyzję o rozbiórce murów obronnych Reska. Ponad 10 lat później, w roku 1847 w mieście powstaje Fabryka Maszyn Rolniczych oraz młyn parowy i gorzelnia. W 1892 roku powstaje stacja kolejowa na linii Wyszogóra-Kołobrzeg. W kolejnych latach Resko uzyskuje połączenia kolejowe z kolejnymi miastami: w 1905 z Łobzem, a w 1909 ze Świdwinem. W 1945. Następuje odbudowa i rozbudowa miasta, powstają nowe budynki użyteczności publicznej. nastąpiła budowa kościoła mariackiego dla mieszkańców miasta. W roku miasto zostaje zajęte przez wojska radzieckie, a następnie przekazane Polsce. Zniszczenia wojenne w centrum miasta sięgają 60%.
W 1968 roku z miasta został wydzielony obszar o powierzchni 384 ha z miejscowością Policko.

Nazwa miasta + Flaga Reska

NAZWA MIASTA

Pochodzenie nazwy miasta Reska nie jest do końca znane. Istnieje teza iż pochodzi ono od starosłowiańskiego słowa „reż” oznaczającego żyto. W zapiskach istnieje wzmianka iż w XIV wieku miasto nazywało się tak jak przepływająca przez nie rzeka-Rega. W późniejszym okresie powstała niemiecka nazwa, używana do roku 1945 która brzmiała Regenwalde co w wolnym tłumaczeniu oznacza Deszczowy Las.


Flaga Reska

Położenie Reska

POŁOŻENIE RESKA

Resko położone jest w północno-zachodniej części województwa zachodniopomorskiego w powiecie łobeskim nad Regą. Miasto usytuowane na Równinie Gryfickiej i Wysoczyźnie Łobeskiej W latach 1946-1998 miasto administracyjnie należało do woj. szczecińskiego.
W latach 1998-2000 należało do powiatu gryfickiego, a od 2000 roku należy do powiatu łobeskiego.
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 4,49 km².
Resko leży przy drodze wojewódzkiej nr 152 (Płoty – Świdwin). Ok. 10 km od od Reska przebiega droga krajowa nr 6 (trasa Szczecin – Gdańsk). W mieście istnieje stacja kolejowa, przez którą biegnie linia kolejowa Płoty – Łobez.